Είμαστε «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» γιατί θέλουμε την ΖΩΗ.
_________________________________________________
Απαράδεκτη ήταν η κατάσταση που επικράτησε την προηγούμενη Κυριακή εξαιτίας συμπεριφοράς ομάδας αντιρατσιστών που μπούκαραν σε αίθουσα σχολείου της ΛΑΡΙΣΑΣ, για να διακόψουν εκδήλωση κατά των εκτρώσεων και υπέρ του αγέννητου παιδιού, που διοργάνωναν ο Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων και τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της Λάρισας, σε συνεργασία με το πανελλαδικό κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» .
Η εκδήλωση που είχε τις ευλογίες και την παρουσία του νέου μητροπολίτη Λάρισας Ιερώνυμου έδειξε με σεβασμό στο Δικαίωμα της ΖΩΗΣ, τον αποπροσανατολισμό και την κατήφεια μέρος της Ελληνικής κοινωνίας που ψάχνει στα χαλάσματα της οικονομικής κρίσης την καθοδήγηση της. Η θέση του κόμματος μας είναι ξεκάθαρη ΟΧΙ στις εκτρώσεις, ΝΑΙ στη ΖΩΗ.
Κάποιοι θα μας ρωτήσουν ότι Είμαστε «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ»
Θα απαντήσουμε εμείς Ίσως, γιατί θέλουμε την ΖΩΗ
Πριν 10 περίπου μήνες η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε με την διπλή δολοφονία από δύο διαφορετικούς δράστες, με θύματα δύο διαφορετικούς Έλληνες πολίτες, δύο βρέφη μόλις μίας ημέρας στην σύντομη ζωή τους. Και οι δολοφόνοι οι ίδιες οι δύο μητέρες τους.
Η δολοφονία από τη μητέρα του μωρού που μόλις έχει γεννηθεί ή βρίσκεται στους πρώτους μήνες της ζωής του, όσο δηλαδή βρίσκεται σε διατάραξη στην λοχεία που είναι η περίοδος κατά την οποία ο οργανισμός προσπαθεί να επανέλθει προοδευτικά, εντός ενός διαστήματος 40 ημερών, στην κατάσταση που υπήρχε πριν από τον τοκετό. Πρόκειται για μία μεταβατική περίοδο κατά την οποία συντελούνται πολλές αλλαγές τόσο σωματικές όσο ορμονικές και ψυχολογικές.
Αυτό όμως δεν απαλλάσσει από το γεγονός της αφαίρεσης μίας ζωής , ενός πολίτη μίας χώρας που θα μεγάλωνε, θα πήγαινε σχολείο, θα έπαιζε με τους φίλους του , θα έδινε εξετάσεις , θα εργαζόταν, θα έκανε οικογένεια, θα γινόταν γονέας.
Εδώ θα γεννηθεί η απορία εάν τα ανωτέρω όπως τα περιγράψαμε ταιριάζουν απολύτως ως γεγονότα και για την άμβλωση-έκτρωση που είναι η έξοδος του ανεπιθύμητου κυήματος από την ενδομήτρια κοιλότητας, η βίαιη διακοπή κύησης, γίνεται κατόπιν επιθυμίας και συγκατάθεσης της μητέρας.
Έχουμε και εδώ αναλογικά δύο θανάτους ζώντων οργανισμών, με απόφαση των δραστριών μητέρων τους με βοήθεια ενδεχομένως από τρίτα πρόσωπα ( γιαγιά, ιατρός), τα οποία διέθεταν καρδία , πνεύμονες , συκώτι και γεννητικά όργανα ( ο υπέρηχος μας δείχνει όλα τα ανωτέρω).
Η εξίσωση της ΑΜΒΛΩΣΗΣ με την ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΑ μπορεί να είναι σημείο προβληματισμού και συζήτησης για αλλαγή της ποινικής τους μεταχείρισης και της ενημέρωσης των ιατρικών πράξεων που γίνονται στο σώμα μίας εγκυμονούσας η οποία έχει το ατομικό δικαίωμα της δικής της ζωής, όχι όμως αυτής που κουβαλάει και μεγαλώνει.
Η αυστηροποίηση ενός ποινικού μηχανισμού όπως γίνεται στις ΗΠΑ θα επιφέρει σύνεση και ωρίμανση των αποφάσεων για διακοπή ή μη κυήσεως λόγω επιθυμίας και μόνο , θα βάλει δε μυαλό σ’ όλα τα νέα ζευγάρια που επιπόλαια παίρνουν αποφάσεις για τις ζωές άλλων , όχι όμως των δικών τους.
Κλείνοντας αναλογιστείτε εάν από τις 350.000 αμβλώσεις –εκτρώσεις το χρόνο και επί μία τριακονταετία(30 έτη) έχουμε χάσει Έλληνες πολίτες που αγγίζουν περίπου τον αριθμό των 10.000.000 ψυχών!! Θα μπορούσαμε να επικοινωνούμε , να εργαζόμαστε , να κοινωνικοποιούμαστε με αυτούς τους Έλληνες. Πόσο μας λείπουν!!!
